Despois deste fantástico baile de despedida dos meus queridos revolti@s, gustaríame intentar dicir unhas palabriñas de agradecemento por estes anos vividos en Cabana.
Son xa 6 anos os que levo por estas terras, e seguramente foron os máis bonitos, pero tamén os máis difíciles da miña vida. Gracias a estes revolti@s, empezamos 12 e rematamos 25, logrei superar moitos momentos malos, polo que lles estarei eternamente agradecida…
A meu avó chamábanlle Corcoesto, e meus pais, durante 12 anos excavaron no Castro de Borneiro…estaba claro que nalgún momento Cabana chegaría a miña vida para quedarse…e así foi. Porque aínda que remato unha etapa nas Revoltas, non vos libraredes de min tan fácilmente!!!
Son tantas as gracias que quero dar, que me sería imposible resumilas neste papel. Empezaría polas miñas compañeiras de profesión, amigas incondicionais. Seguiría por estas familias de Cabana tan fantásticas, que sempre están para todo o que se lles pide. E como non, as gracias de corazón aos meus 25 nenos e nenas que cada día lle dan sentido a esta marabillosa profesión que elexín, a de ser mestra.
A todos e cada un de vós…GRACIAS!!!!
osrevoltiosdecabana 